Rozmowa Pòlocha z Kaszëbą

P. A Rzim jest daleko od vas?

K. Ale dosc dalek, bó Rzim nazevo se pónaszemu Pjotrowo czele Pjotrogarda (Petersburg) pó Pjotrze; abo, jak njejedni z Remje chca, Remjo, co lezi njedalek wód trakte ze Gdanska do Jerozoleme.

P. A Kartagina, gdzje tez jest?

K. Kartagina nazevo se pónaszemu Kópenhoga, mjasto jesz pódzisdzen vjelgi handel provadzace Njechterzi mjeszkance Kortoszena, wuvozaja Kortoszeno za Kartagine, co lezi njedalek Zarnovca, bleze gor Korlekóvskich. V ton sam spósob meszla Svorzevjanj, ze dovno Samarijo je Svorzewo. Ale jak vjeme, pójedinczi ledze móga se bardzo letko melec. Jesz jedne rzecz to Vpane póvjem. Kó doch Vpan wumjeje pólacenje. Je wu nas njedalek Jerozoleme czele Novehomjasta no mjesce, wó chterim mame: Stetit Jezus in loco campestri. To mjesce nazevo se teros Kapjno; e jesz dzisdzen kózdi przechódzaci te vstapj, abo dlo wugaszenjo pragnjaczki, abo na nocleg, abo tesz na jaka rozrivke. Na tim molu e Jezus, jak szed do Jerozoleme ze Slawószena przez Bózastopke, chtera mjedze Mechóva a Pjosznjca v kamjenjn vecesnjona vjdzime, stana.-

Ale teros, Mósce Dobrodzeju, jo tesz se zapitaje. Póvjedz mje Vpan, jaka móva apóstolovje godale, jak na njuh svjeti Duch zestapjel?

P. Moj Bracje, ja misle, ze roznemj jezikamj, bo tak mami z davnich vjescj.

K. Ho nje, moj Panje! Jo vjem, ze le jedna móva godale.

P. Przecjez nje po Kaszubsku!

K. Vlosnje tak; bó to je móva!-Zebe jes ja Vpan znel, to zarzekaje se, zebe jes bel apóstole, bó v ti jedni móvje zavjeraja se vszetkje jinne, te je Pólsko, Serbsko, Czesko, Resko, Presko, Letevsko, Mjemjecko, Szvecko, Dunsko, Egjelsko, Francesko, Lacinsko, Grecko, Hebrajsko jednim slove, vszelkje móve; a z tech zrobjel Pan Bog jedne godke e nazvel ja Kaszebska; ale wuzeczel je le tim, co sa te gódnosce vort.

P. Moj Bracje, móv mi przinajmnjej kilka slov czisto Kaszubskich.

K. Nekó pójle Vasc sa a mdzema doch drobke korbala.

P. Moj Bracje, tego ja njerozumjem.

K. Kó teras Vpan vjdzisz, jako to snozo móva. jakje to pyszne, vebórne slova. Cobe jes Vpon del, zebe jes ja wumjel?

P. A cobi trzeba uczinjc, zebi sje tego jezika nauczic?

K. Wóstac Fein-Kaszeba.

P. Ale jakrzebi to trzeba zrobjc?

K. Kó tobe nolepj tak szlo. Vpan pudze ze mna do stoleczneho mjasta Pucka; a jo te za Vpane vnjose instancija, abe Vpana przejele.

P. A któz to przymuje?

K. Novezszo rada Kaszebsko, co se na rotesz cotidzen schódzi w v starosvjeckim wubjorze Ja musisz Vpan wó przejece do tak znaczneho wóbevatelstva prosec. Pótemu koza ti przelozoni Kaszeb vjelga xege Kaszebska przenjesc e Pana mjono e przezvjstko zapjsac; a tej dadza trebje e strzelac na vivat; nawóstatku pórpovadza wónj Vpana do vegorza, co lezi na lencuchu wurzeszoni e codzen dva kórce slode pózero e beczke pjva vepijo. Jak to vszetko se wódpravj, tej mdzesz Vpan Fein-Kaszeba.

P. A trzeba od tego placjc?

K. Rada novezszo njck njebjerze; ale wód wóle kózdeho zalezi, cze chce co na wutrzimanje vegórza dac, a przevileje gvesno rechli wódbjerze.

P. A moje dzjecj beda takze Kaszubamj?

K. A to vej! Kó kje me Vpana nobilejeme, to przez to samo e dzece se nobileja.

P. Jakze, moj Kochani, bedzje s jezikjem?

K. Muszisz sobje, Vpan, trzemac Kaszebskjeho szkolneho, a wón Vpana vnet przekabaczi.

P. Ale, moj Kochani, njemjalbim jakjéj nagani v Polsce za to, zem Kaszuba zostal.

K. Bron Boze, kó to je jak novjkszi zaszczet, chteri sobje ju dovno Pólosze zeczele, ale jim naszi przodkovje vjnlgje trudnosce robjle, wósoblevje Sobjeslav, Mszczugovje e Svjatopelk; a pótemu Krzizoce,, zmjarzlo znija przez njch samech vegrzano, a nawóstatku jinszi Mjemcovje. Mimo teho sa wu nas jesz yjedno Pólosze; a zos v Pólsce vjele takich Vpan nalezesz, co maja swój indigenat z Kaszeb, e tech jak norechli na vjelgich panov szekuja e jim gvjozde daja.