„Cokolwiek się zdarzy – niech uderza we mnie…”
TekstStefan Żeromski
,,Cokolwiek się zdarzy – niech uderza we mnie…«
Cokolwiek się zdarzy – niech uderza we mnie
Sofokles, Edyp-król
Na łóżku oznaczonym liczbą 24, w najbardziej ciemnym kącie sali, leżał od kilku miesięcy trzydziestoletni może parobek folwarczny. Nad wezgłowiem łóżka kołatała za każdym poruszeniem się chorego czarna, drewniana tablica z napisem:
caries tuberculosa
1
1
caries tuberculosa
(med., łac.) – gruźlicze próchnienie kości.
… Amputowano biedakowi nogę powyżej kolana, wskutek suchotniczego gnicia kości. Chłop był bezrolny, kartoflarz, z kartoflarzów
2
2
kartoflarzów
– dziś popr. forma D. lm: kartoflarzy.
pochodził. Miał we dworze służbę, ożenił się był przed trzema laty, chłopaka o konopiastej czuprynie się dochował – aż oto, ni z tego, ni z owego, zabolała go noga w kolanie i pootwierały się ranki. Dał dobry człowiek furmankę do miasta i odstawiono chudziaka na koszt gminy do szpitala.
Tamto jeszcze pamiętał dobrze, jak jedzie w odwieczerze
3
3
odwieczerze
a.
odwieczerz
(daw., gw.) – popołudnie, pora przed wieczorem.
jesienne z kobieciną swoją w paradnym wasągu
4
4
wasąg
– wóz gospodarski, dość prymitywny powóz czterokołowy bez resorów, z nadwoziem drabinkowym lub w kształcie wiklinowego kosza, opartym bezpośrednio na osiach; używany w Polsce do pocz. XX wieku.
z półkoszkami
5
5
półkoszki
(daw.) – uplecione z wikliny burty wozu.
, jak se
6
6
se
(gw.) – sobie.
<a href="javascript:ShowPopupNote('idm1406175