Jules Verne

Właściwie – Jules Gabriel Verne . Francuski pisarz, dramaturg oraz działacz społeczny. Urodził się 8 lutego 1828 r. w Nantes i zmarł 24 marca 1905 r. w Amiens.

Uważa się go, obok H. Gernsbacka i H.G. Wellsa, za prekursora fantastyki naukowej. W swoich książkach łączył wątki fantastycznonaukowe z podróżniczymi, historycznymi i kryminalnymi. Pisał także wiersze i sztuki teatralne. Jego utwory zostały przetłumaczone na co najmniej 94 języki obce.

W 1892 r. został Oficerem Orderu Legii Honorowej.

W Polsce działa specjalne stowarzyszenie zajmujące się popularyzowaniem twórczości Verne’a – Polskie Towarzystwo Juliusza Verne’a.

Wybrane powieści

• Archipelag w ogniu (1884);
• Cudowna wyspa (1895);
• Czarne Indie (1877);
• Dom parowy (1880);
• Dramat w Inflantach. Wśród Łotyszów (1904);
• Droga do Francji (1887);
• Druga ojczyzna (1900);
• Dwa lata wakacji (1888);
• Dwadzieścia tysięcy mil podmorskiej żeglugi (1869–1870);
• Dzieci kapitana Granta (1868);
• Inwazja morza (1905);
• Niezwykłe przygody kapitana Antifera (1894);
• Pan świata (1904);
• Pięć tygodni w balonie (1863);
• Pływające miasto (1871);
• Podróż do wnętrza Ziemi (1864);
• Szkoła Robinsonów (1882);
• Tajemnicza wyspa (1874);
• W osiemdziesiąt dni dookoła świata (1872);
• Zamek w Karpatach (1892);
• Zielony promień (1882).