Polski poeta, prozaik, tłumacz, eseista, a także librecista. Urodził się 20 lutego 1894 r. w Kalniku, zmarł 2 marca 1980 r. w Warszawie. Czterokrotnie nominowany do literackiej Nagrody Nobla (1957 r., 1963 r., 1965 r., 1966 r.)
Był jednym z twórców grupy poetyckiej Skamander. Współpracował z „Wiadomościami Literackimi”, a w latach 1955–1980 pełnił funkcję redaktora naczelnego miesięcznika literackiego „Twórczość”. Od 1959 do 1980 r. był prezesem Związku Literatów Polskich.
Iwaszkiewicz zapisał się także w historii jako dyplomata i polityk. W latach 1952–1980 był posłem na Sejm PRL. Otrzymał wyróżnienie Budowniczego Polski Ludowej oraz Sprawiedliwego wśród Narodów Świata.
Na scenie literackiej zadebiutował w 1915 r. wierszem Lilith, które ukazało się w kijowskim piśmie „Pióro”. Jego debiut książkowy to Oktostychy (1919 r.)
Poezja:
Powieści, nowele i opowiadania:
Dramaty:
Libretto: Król Roger – 1926
Dzienniki: