Абадият қонунлари. 2-китоб

Ёинки ўзга бўлмоқлиги мумкинми?

Ҳа! Гар ақл эгалари сезур бўлса, бул даврлар қадар номоддий моҳияти чала ривожлиликдин сўнмоқлик қонуниятида қолмиш одамий мавжудот номоддий моҳиятин мунтазам ривожланувчанлик қонуниятига ўтмоқлиги учун воқеъликка нақадар қонуниятдорлик бирла ёндашмоқлиги онинг учун қонуниятда эрур!

Лек зарра ҳаракатин ул сўнгсизлигиким, одамий мавжудот онинг маромидин, қатъийлигидин, қонуниятлилигидин они ҳаракатга келтирмиш номоддий моҳиятнинг сўнгсиз ва сўнмас қудратин қонуниятли тафаккур бирлагина илғай билур, гар онда тик бошланғич тафаккур нуқтасида ул моддийланмиш заррани ҳосил қила турмиш номоддий қонуниятли номоддий куч ва моддийликни вужудга келтира турмиш зарралар ўртасидаги муносабатни қонуниятма-қонуният қонуниятли тафаккур бирла боғлай билса!

Ул моддийланмиш зарраким, қонуниятсизлик бирла ўзбилгич тура билмас, чун қонуниятсиз унсур зотиким, моддийликда барқарор тура билмас, қатъий қонуниятга бўйсунур, сўнг ул қонуният бирла ўз хосса ва хусусиятларин намоён қила тура олур, ул номоддий қонуниятларким, мураккаблилик даражаси чексизлик қадарким, одамий мавжудот бу даврлар қадар онинг энг оддий, энг ибтидоий шаклларингина англай билур, холос, мисоли чумоли коинот тугул, курраи замин тугул, қитъа тугул, мамлакат тугул, вилоят тугул, шаҳар тугул, маҳалла тугул, кўча тугул, ҳатто ҳовлини ҳам англай олмас, оёғи тегиб турмиш ерда ўз ҳолига ярашмиш кичик маконнигина ҳис этур даражаси сифат, бас!

Андоқларким даражада турмоқликнинг сабаби, чумоли ҳовлини англай олмоғига онда на моддий ва на номоддий имконият мавжуд эмаслиги ҳолати каби одамий мавжудот ҳам ўзининг энг ўта улкан маънавияти, яъни руҳий ҳолати бирла ҳам моддий зарраланмоқ усули бирла борлиқ-коинотни вужудга келтира, тута турмиш номоддий борлиқ кўламига нисбатан чексизлар кичикдур, ушбуни бул даврлар на номоддий ҳис ва на номоддий идрок қилмоқ имконияти одамий мавжудотда мавжуд эмас, мутлақ, бас!

Одамий мавжудот имкониятидаги ҳолат улким, ўзи номоддий қонуният ва айлана ҳаракатга солинмишлиги бирла совуқ бўшлиқ-фазода номоддий нурни совитиб, зотан, зотан, номоддий нурнинг бўшлиқ-фазода совий, моддийланмоқликда эркани бул чўғланмишликда турмиш юлдуздин очиқ аёнликда эрур, моддий зарра ҳаракатида моддийликка ўз мавжудлиги хусусида намоёнлик бермиш ўзига хос хосса ва хусусиятли номоддий қонуниятли номоддий кучни улким тааллуқли номоддий борлиқ қирғоқларин, чегарасин қонуниятлар асосида қонуниятли тафаккур бирла бошланғич маълумотлар сифатида номоддий моҳиятида англай олур, холос.

Ва ул номоддий борлиқдин (!) моддийлана, зарраланмиш айлана ҳаракатдаги номоддий нурда номоддий қонуниятли номоддий куч мавжудлик қонунияти одамий мавжудот тафаккури учун тик бошланғич нуқта бўла олур, одамий мавжудот учун энг бошланғич номоддий воқеъликдурки (!), ул номоддий жараён одамий мавжудот тафаккури учун қонуниятли асос, номоддий қонуният, номоддий куч, номоддий нур қонуниятан мавжуд номоддий борлиқни англаб етмоққа дастлабки номоддий туйнук, номоддий дарча бўлур.

Шундагина одамий мавжудот ибтидодин торта ҳали ҳеч бир эришмамиш одамий мавжудотлик даражасига йўл топур!

Ўзлигида уйғонмиш қонуниятли тафаккур бирла номоддий қонуниятларга таяна, номоддий борлиқ воқеълигида тафаккур қилгич, номоддий жон ва номоддий руҳ уйғунлигидин иборат онинг номоддий моҳияти ўз моҳияти бирла номоддий улангич, такроран (!), моддий вужуд ичра номоддий улангич, сўнмас тафаккурли мавжудотлик даражасига эришур!

Мисоли мағиз данакни ёриб чиқиб, қоронғу ер остидин ёруғ ер юзасига ниш уриб чиқур, ниш уриб чиқурки, ҳали, ул номоддий воқеъликдаги тафаккур бирла кўчатланмоғи, азим чинорланмоғи жараёни ҳам кечур.

Ибтидодин сўнг не-не даврлар давомида моддий борлиқдин номоддий борлиққа томон номоддий кўприк мавжудлигин англамай, сўнг не-не даврлар давомида бул даврлар қадар моддий борлиқдин номоддий борлиқ томон номоддий кўприкни топа билмай, моддий борлиқда тафаккур сарсонлигида келмиш одамий мавжудот зотидинким аждодларин эриша олмамиш жараён – моддий вужудин тааллуқли моддий борлиқдин ўз номоддий моҳиятин тааллуқли яна бир номоддий борлиққа қонуниятли тафаккур бирла ўта, моддий муддатли мавжудликдин номоддий мавжудликка эришур!

Мавжудлик учун муддатли сайёра сиртида омонат турмиш одамий мавжудотлик силсиласи учун ибтидодин торта мавҳум турмиш ул номоддий жараён не аҳамиятли жараён эрур, ул хусусдаким, ўз ўрнида, навбатдаги китобда батафсил келур.

Одамий мавжудотнинг моддий борлиққа моддий ўлчов-назар бирла қарамоқлиги сабабли моддий борлиқнинг номоддий моҳиятин англай билмамиш, ва ул мавжуд ёндашувда англай била олмас ҳам!

Ва ана не учун одамий мавжудот ўз дунёвий ҳаётида мазмунда изламиш мутлақ ҳақиқатни не учун топа билмас, не учун кўра билмас, дунёвий мавжудликда одамий мавжудот ақлан ўз дунёвий фаолиятидин вужудга келмиш қонуниятсиз маълумотлар гирдобида, буҳронида, мисоли одамий мавжудот чанг-тўзон ичра кўзин оча олмамиш, кўзин очмоққа имкон топа билмамиш ҳолда турмиш каби!

Моддий борлиқ-коинотни тутиб турмиш ҳақиқатлар моҳиятан мутлақ равишда номоддий қонуниятлар эрур ва ул сабаб қонуниятталаб, одамий мавжудот ифодасида ҳақталаб одамий мавжудот ўзининг номоддий моҳияти моҳиятан ул номоддий қонуниятлар моҳиятидин эркани сабаб (!) онга

– дунёвий ҳаётий ҳақиқатчани номоддий жон кифояси учун айнанлик,

– эзгуликни номоддий жон кифояси учун тиниш ва

– гўзалликни номоддий жон кифояси учун номоддий ҳузур

сифатида қабул қилур.

Ва бул жараёнларнинг барчасиким, одамий мавжудот номоддий моҳиятига номоддий маъни-мазмун бирла келур ва бул номоддий жараён номоддий моҳиятда бўлмиш одамий мавжудотнинг қонуниятига айланмишдур, ул номоддий қонуниятлар таралур номоддий борлиқдин ул маълумот одамий мавжудот учун номоддий маъни-мазмун моҳиятда онга келмоғи онинг номоддий жонида номоддий асбоби, яъни номоддий ақл унсури бирла ул қонуниятларни танламоқ бирла амалга ошур, ўзгача бўлмас, бас!

Яъни одамий мавжудотда номоддий ақл унсури моддий ҳис воситаларидин ўта, номоддий моҳиятга айланмиш маълумотларнигина сарамоқлиги эрмас, балки ички мавжуд маълумотларнида қонуниятга сола саралай, боғлай билмоқлиги зарур эрурки, айнан ул жараён одамий мавжудотда тафаккур жараёни эрур.

Номоддий қонуниятли номоддий кучдин қонуниятлар

Номоддий қонуниятлар таралур номоддий борлиқдин одамий мавжудот номоддий ҳис ва номоддий идрокига сезилур ул номоддий қонуниятлардин балқур турфа ранглиликким, бош ва йўлдош зарралар ички ва ташқи муносабатлари ўзгарур, зарралар ўз хосса ва хусусиятларин ўзгартирур, ул ҳодисотларнинг барчаси бўшлиқ-фазода моддий моҳиятни вужудга келтирмиш моддийланмиш зарраларга номоддий борлиқдин номоддий қонуниятли номоддий куч таъсири воситасида кечур.

Лек номоддий борлиқдин таралмиш номоддий нурнинг моддий моҳиятдаги моддийланмиш зарраларнинг хосса ва хусусиятларин аста емириб бормоғи нурнинг қудратлилик қонуниятидадур ва ул номоддий қудрат номоддий куч томонидин номоддий қонуниятларга асослана кечурлиги ҳам қонуниятда турур.

Бу даврлар одамий мавжудот англай билмиш ҳолат улким, ул бош зарралар кўпаймоқ, бўлинмоқ, бирикмоқ, ўз таркибидаги йўлдош зарраларни ўз тортув доирасидин нари қилмоқ хусусияти онинг қонуниятида эрур, қачонки, ул зарралар моддий ва номоддий моҳият оралиқ жараёнида тура билса, яъни номоддий жонсизлиги сабаб қаттиқ ҳам эрмас ва кўзга кўринмас даражада мутлақ номоддий ҳам эрмас, одамий мавжудотга номоддий ҳис ва номоддий идрок имконияти доирасидадур!

Мисолан, мутлақ ҳаракатсизлик оддий моддий тошда эрур. Ул оддий моддий тошким ташқи таъсир бирла они синдирмоқ, майдаламоқ, бир-бирига сунъий ёпиштирмоқ мумкин эрур, лек онда ичдин кўпаймоқлик, бўлинмоқлик, бирикмоқлик жараёни кечмас, яъни улким мутлақ моддийдур, нур, ёруғлик, иссиқлик ҳам таратмас, яъни онда номоддий нур унсури ҳам йўқ эрур, яъни мутлақ номоддий жонсиз эрур.

Моддий борлиқда мавжуд турмиш моддийланмиш зарраким, онда кўпаймоқлик, бўлинмоқлик, бирикмоқлик жараёни кечурми, бас, улким ул ҳолатда мутлақ моддий бўла олмас, тўлиқ моддий эрмас, улким сиртан моддийлик ва ботинан номоддийлик оралиғидаги мавжудлик ҳолатида турмишлиги, онинг ё мутлақ моддий моҳиятга ўтур жараёнда ёинки номоддий моҳиятга кирур жараёнда турмишлиги онинг учун қонуният эрур.

Ёинки ўзгача эрурми? Бул ҳолат учун ўзга қонуният мавжуд бўлмоқлиги мумкинми эрур?

Номоддий борлиқда одамий мавжудот тасаввуридаги ул номоддий қонуниятлардин бириким, моддий борлиқда қонуниятли номоддий кучнинг моддийликда намоён қила турмиш моддий зарраларларни бириктирув хусусиятидур, яъни бир қонуният остидаги бир хосса намоён қилиб моддий зарраланмиш номоддий борлиқдин номоддий ҳаракатдаги номоддий куч ўзга хосса намоён қилиб зарраланмиш ҳаракатдаги ўзга номоддий куч бирла тўқнашувида ўз хосса ва меъёри даражасида бирикурким, моддий борлиқда моддийланмиш зарра моддийланмиш зарра бирла бирикур, хоссаси номос заррага эрса қарши турур. Бул жараён ҳамким, қатъий равишда номоддий қонуниятдадур, номоддий қонуниятдиндур, бас!

Номоддий қонуниятли номоддий кучдаги шул хусусият моддий борлиқ ва ундаги барча моддий қаттиқ, юмшоқ, суюқ ва ҳавво жинслари вужудга келмишига, мавжуд турмишига, ривожланмишига асос турадур.

Мана яна бир қонуният!

Номоддий қонуниятли номоддий куч номоддий унсурларнинг моддийланмишликдаги зарраларни хоссаси мос зарра бирла бириктирмоқ, бул учун зарраларнинг ўзаро интилмоқ ёинки хоссаси номос заррани ўзликдин нари қилмоқлик қонунияти одамий мавжудот номоддий моҳияти ул номоддий қонуниятли номоддий куч бирла бир моҳият эркани онинг номоддий моҳияти ул номоддий қонуниятли номоддий куч бирла бир моҳият эркани, онинг моддий борлиққа моддийланмиш сиртки қисми, яъни моддий вужуди ҳам ул зарралардин эркани сабаб ёқар ёинки ёқмаслик, талпинмоқ ёинки нари тутмоқ хусусиятларга эга қилурлиги ҳам ул икки моҳият жуфтлигида моддий намоёнликда турмиш, такроран (!), икки моҳият жуфтлигидин иборат эрмас, йўқ, айнан, икки моҳият жуфтлигида моддий намоёнликда турмиш одамий мавжудотдин зоҳир бўла турур. Булким қонуниятдур, қатъий сақланур, бас!

Мана яна бир қонуният!

Ёинки одамий мавжудотда қарама-қарши жинсларда бир-бирига интилувчанлик, ёпишувчанлик ёинки қочмоқлик хусусияти ҳам номоддий қонуниятли номоддий кучнинг моддийланмиш зарралар орқали намоён қилмиш ўзаро бирикув ва ажралув хусусиятидин балқиб чиқур, борлиқда ўзга туртки, ўзга асос, ўзга қонуният мавжуд эрмас, бас!

Мана яна бир қонуният!

Не замонлардин бери «ҳаёт нега шундай?» саволига, яъни одамий мавжудот моддий моҳиятида ўзаро бирикув, ажралув, кўпаюв, қаршилик ёинки ҳайриҳохлик хусусиятлари они вужудга келтириб турмиш моддийланмиш зарра ва ўз номоддий моҳиятида ул бирла бир моҳиятда бўлмиш номоддий борлиқдин таралур номоддий қонуниятли номоддий кучдин вужудга келур хосса ва хусусиятлардин балқиб чиқмас эрса, қайдин ҳосил бўлур, ўзгача бўлмоқлиги қай қонуниятга сиғур?

Ҳеч бир қонуниятга сиғмас, ҳамоники, айниқса, ирсий тузулманинг ўзи ҳам ярим моддийланмиш зарралардин иборат бўлгач! Ҳа!

Ҳаракатдаги бош зарра атрофида йўлдош зарралар айланурми, айнан ул жараёнга монанд борлиқ ва ондаги барча катта-кичик унсурлар айланур, не учун борлиқ-коинот умрига нисбатан бир чақиндек юлдуз-қуёш тасарруфидаги ҳақир ер сайёраси куррасида мавжуд номоддий жонли мавжудотлар ул қонуниятлардин ҳоле, ул қонуниятлардин ташқарида бўлур эркан, ҳамониким, аларнинг номоддий моҳияти ул номоддий қонуниятлар таралур номоддий борлиқдин ва моддий вужуди ул номоддий борлиқдин таралур номоддий қонуниятли номоддий куч таъсиридаги зарралардин ҳосил бўлмиш, йиғилмиш эркан?!

Қаттиқ, юмшоқ, суюқ ва ҳавво жинслар алоҳида-алоҳида мавжуддур, аралашиб кетмас, ўз турида сақланур, лек хоссавий яқинлик сабаб бошқа оралиқ жинслар ҳам пайдо бўлур, лек моддийланмиш зарранинг хоссавий яқинлик даражаси бирла боғлиқ ҳолда аларнинг пайдо бўлмоқ меъёри борлиги ҳам қонуниятдур, яъниким, масалан, темир сув бирла қоришмас.

Бас, бул ҳам қонуниятдур, қатъий сақланур. Ва моддий вужудда моддийланмиш зарралардин қопламали тарзда моддийликда мавжуд турмиш одамий мавжудот ўз номоддий моҳияти бирла ҳаётий фаолият кўрсатмоғи жараёнида ҳам ул қонуният ўз аксин топур. Не ажаб, не тонг?!

Мана яна бир қонуният!

Чун ул зарравий хосса ва хусусиятлар онинг моддий вужудин моддий пайдо эта турмиш номоддий қонуниятли номоддий куч сабаб номоддий борлиқдин эрур ва одамий мавжудот номоддий моҳияти ҳам, ҳамоники, ўзга манба мавжуд эрмас эркан, ул номоддий моҳиятли борлиқ бирла бир моҳият эрур эркан, ул сабабларким, ул қонуният моддийланмиш заррада, моддийланмиш заррадин моддийликда моддий мавжуд турмиш номоддий моҳиятди одамий мавжудот моддий моҳиятида ҳам қонуният сифатида такрорланур!

Яъни одамий мавжудот номоддий моҳияти ҳам, номоддий моҳиятига киритма сифатида кириб келмиш маълумотлар кўринувидаги қонуниятлар ҳам, одамий мавжудотнинг моддий вужуди ҳам номоддий борлиқ, номоддий борлиқдин таралур номоддий қонуният, номоддий куч, номоддий жон эрса, ўз иссиқлиги бирла моҳиятдош эркани қонунияти кўринур номоддий нур бирла чамбарчарс боғлиқ ва алоқадорликда, номоддий қонуниятларга бўйсунувчанликда, номоддий борлиқдин номоддий қонуният ижросида турур. Ҳа!

Қонуният бирла мавжуд турмиш моддий борлиқ, номоддий қонуниятлар, номоддий куч, номоддий нур таралур номоддий борлиқ ва онга одамий мавжудотнинг қонуниятли ёндашуви айнан шундоқларким ёндашувни вужудга келтирур.

Ёинки ўзга ёндашув, ўзга фикр соғлом ақл учун қонуният бўла олурми?

Не?

«Номоддий ажрала чиқиб, моддий борлиқда моддий вужудда пайдо бўлиб олмишмен, эндиким, не ҳохласам ониким қилурмен, ихтиёрим ўзимда эрур”ми?

Андоқларким қабилидаги ёндашувга одамий мавжудотда номоддий жон эрмас, балки номоддий руҳидаги қонуниятсизлик сабаб эрур.

Яна ул номоддий борлиқдин номоддий қонуниятли номоддий кучдаги қонуниятлардин бириким, ул зарраларнинг ажралув хусусиятидур. Улким ажралур, шул сабаб жинсда бўлинув бўлур. Яъниким қаттиқ, юмшоқ, суюқ ва ҳавво жинслар – темир, тупроқ, сув, ҳаввони бўлиб бўлур. Шул қонуният сабаб борлиқда жинслар сочилмиш ҳолда бўла олур ва бўлур. Зарранинг шул ажралув хусусияти сабаб курраи заминда дарахтдин барг, яъни қонуният ажралур, яъни демакким, айнан шул ўриндин моддий борлиқ-коинот ул номоддий борлиқнинг этаги, чекка-чегараси бўлмоқлиги қонуниятга айланур (!), тўкилур, дарёдин пақирда сув ола бўлур, ҳавводин ўз нафас сиғимига яраша жонзотлар нафас олур, жонли мавжудотдин жонли мавжудот ажралиб чиқур ва ул жараёнларнинг барчаси қонуният эрур, ва асли, мўъжизалардур!

Ва мана яна бир қонуният!

Ва, такроран (!), одамий мавжудот учун яна бир қонуниятли исбот сифатида, дарёдин пақирда сув олиб бўлмоқ, ҳавводин ўз нафас сиғимига яраша жонзотлар нафас олмоқ, жонли мавжудотдин жонли мавжудот ажралиб чиқмоқ қонуниятлари таралмиш ул номоддий борлиқ учун моддий борлиқ онинг этаги, чекка-чегараси бўлмоқлиги, номоддий борлиқ томонда моддий борлиқ-коинотнинг бул даражадаги улканлик ва кенг қамровликда мавжуд турмоқлигига сабаблар бўлгич қонуниятли маъно-мазмуни ва номоддий мавжудлик йўналуви, одамий мавжудот тасаввурларига сиғмас номоддий мазмун ва номоддий воқеълик бўлмоқлигин, мавжудлигин қонуниятга айлантирур ҳам!

Яъни номоддий борлиқда ул номоддий қонуниятлар номоддий кучнинг зарраларга таъсири орқали моддий борлиқда одамий мавжудот учун моддийлик асосларин ярата турмаса, қайдинки одамий мавжудот нафас ола олур, таомлана олур, ҳаракатлана олур, кўпая билур? Қайдин?

Ўз-ўзидин шундоқларми?

Ул ҳолда ул ўз-ўзидин содир бўлмоқлиги учун, ахир, асос, сабаб, қонуният қани?

Моддий борлиқда жараёнларнинг ўз-ўзидин содир бўлмоқдадек туюлмишлиги, фақат ва фақат, одамий мавжудот номоддий моҳиятидаги қонуниятсизликлар сабабли эрур, холос.

Номоддий борлиқдин номоддий қонуниятли номоддий куч моддийланмиш заррадин зарра ҳосил этур, аларни ўзаро бириктирур ва ўзаро ажратурми, бас, тош каби қаттиқликда эрмас ва мутлақ номоддий ҳам бўлмамиш одамий мавжудотда мавжуд ирсий тузулмасин ҳам, гар ул мутлақ қаттиқ зарралардин иборат бўлса эрди, ул ҳолда кўпаймоқлик қонуниятига туша олмас эрди, кўпая олмоқлиги ва одамий мавжудотдин одамий мавжудот пайдо бўлмоқлиги ва ажралиб чиқмоқлиги жараёни номоддий борлиқдин номоддий қонуниятли номоддий куч таъсирида, ул бирла боғлиқ ҳолда кечмаса, соғлом ақл учун яна не қонуният мавжуд бўлмоқлиги мумкин эрур?!

Номоддий борлиқдин номоддий қонуниятли номоддий кучдин зоҳир бўлур номоддий қонуниятлардин яна бириким, моддийланмиш зарранинг таъсирланиб ўзгармоқ, яъни бош зарра таркибидаги йўлдош зарра бош заррага ўз муносабатин ўзгартирмоқ хусусиятидур. Улким шу таъсирланиб ўзгармоқ натижасида турли жинслар вужудга келмишдур. Шул таъсирланмоқ хусусияти бўлмаса эрди, борлиқда унсурлар бир жинсли бўлмиш эрди, яъниким ё тош, ё темир, ё тупроқ, ё ҳавво, уларким одамий мавжудот учун дунёвий мавжудликка асос бўла билмас эрдилар.

Қолаверса, номоддий борлиқдин номоддий қонуниятли номоддий кучнинг зарраларда вужудга келтирур ул зарравий таъсирланмоқ, кўпаймоқ, бирикмоқ қонунияти номоддий борлиқдин эркани сабаб одамий мавжудот ўз номоддий моҳиятида ҳам намоёнлик бера, янги-янги номоддий маънилар пайдо қила билмоқ қонуниятига асослар бўла турур! Не тонг!

Ва мана яна бир қонуният!

Номоддий борлиқдин номоддий қонуниятли номоддий кучнинг ул моддийланмиш зарраларда намоён қилур қонуниятларидин яна бириким, номоддий куч ва моддий зарранинг ўзаро номоддий муносабати қонунияти одамий мавжудот номоддий моҳияти «дарча”сида моддий борлиқдин ўзига номоддий нусха олмоқ, номосин нари қилмоқ қонуниятига эга қилмишдур.

Ва мана яна бир қонуният!

Моддийланмиш зарранинг майдони мавжуд эрканин ва онинг одамий мавжудот учун ҳаётий нафи улким, одамий мавжудотда ҳам майдон бордур, улким моддийдур ва номоддийдур, яъни маънавийдур.

Ва мана яна бир қонуният!

Моддийланмиш зарра ва зарраларнинг шул ва шул каби қонуниятга айланмиш қатор хусусиятлари сабаб, мисолан, жонзотлар мавжуддур, кўпаюр, ондин тўқима тўкилур, ичдин яна тинимсиз бутлана турур, оёғи ердин ажралур, яъниким ҳаракатланмоқ имкониятидадур, қўлига олма тутса, ул онинг қўлига мутлақ ёпишиб қолмас, балким яна қайта ажралур, одамий мавжудот моддий вужудий озиқланур ва ҳоказо ва ҳоказо ва ҳоказолардур…

Ва моддий борлиқда кечур жараёнларнинг барчаси ул қонуниятли асослар бирла номоддий борлиқдин номоддий қонуниятли номоддий куч таъсирида, қонуниятли тартибда, зеро, қонуниятсиз тартибда кечмоқлиги мавжуд борлиқ қонуниятларига мутлақ зид эрур, кечур.

Аларким, аслида, одамий мавжудотга ҳайратлар берур мўъжизалардур, лек одамий мавжудот ул мўъжизавий жараёнлар уммони (!) ичра доимийликда ва аста шакллана кучайиб кетмиш дунёвий маълумотлар буҳрони сабаб ақлий туғёнда ва онга эътиборсизликдадур, тўғрироғи, айнан номоддий қонуниятлар, яъни одамий мавжудот тасаввуридаги ҳақиқатлар ичра одамий мавжудот мисоли гирдобда қолмиш каби ақлан туғёнда турур, шул туғён сабаб кўра тура кўрмас, онг доирасида турур, англамас, эътиборин аларга етарлича (!) марказлантира билмас (!), марказлантира олмас!

Ул туғёнким, онинг бартараф бўлмоқлиги одамий мавжудотнинг сўнгралар тик бошланғич нуқтадин қайта қонуниятли тафаккур қилмоқлиги бирладур.

Шул сабаб одамий мавжудот моддийланмиш зарранинг ўзин эрмас, балки ул моддийланмиш заррани ҳаракатга келтиргич номоддий борлиқдин номоддий қонуниятли номоддий куч-таъсирин эътиборга олмиш ҳолда, қонуниятли тартибда, қатъиян қонуниятли тартибли ҳолда тик бошланғич нуқтадин қайта тафаккур қила келмоқлиги онинг учун ақлий туғёндин халосликка йўлдур.

Шундагина моддийдур, номоддийдур, мавжудки воқеъликка нисбатан одамий мавжудотда номоддий онг ўз мавжудотлик йўналуви учун ўз аниқлигин топур, бас!

Моддий борлиқдаги жонли-жонсиз унсур ва жинсларнинг мавжудлигин аларнинг хосса ва хусусиятлари бирла сақлаб турмоқ, бир фурсатнинг ўзида аларнинг барчасин тенг тасарруфда тутмоқ учун нақадар илмийлик, яъни қатъий қонуниятлилик ва одамий тасаввур учун чексизликка дахлдор қудрат бўлмоғи даркор.

Қудрат қонуниятли бўлмас эрса, одамий мавжудот учун моддий намоён бўлмиш борлиқ-коинотдаги барча моддий унсурлар сонияда ўзгарувчан шаклий ва ҳажмий беқарорликка дучор бўлур эрди.

Қонуниятда қудрат бўлмас эрсаким, ул чексизлар даража улкан борлиқ-коинот мавжуд бўла, тура билмас эрди.

Ва мана яна бир қонуният!

Демакким, борлиқдаги жамики жинс ва унсурлар, мавжуд коинот, сайёра, ондаги тоғ, ўрмон, ер-тупроқ, сув, ҳавво алар ташкил топмиш зарранинг ҳаракатидин таралмиш хосса ва хусусиятлари бирла они тута турмиш ул номоддий борлиқдин номоддий қонуниятда турмиш номоддий куч-таъсирдиндур.

Ўзгача бўлмас, ўзга қонуният мавжуд эрмас, ўзга қонуниятда бўлмоқлигин соғлом ақл қонуниятли тафаккур учун қабул қила олмас, бас!

Бул мавзуда қонуниятсизликда етила ва етиб келмиш маълумотлар асосида шаклланмиш тасаввурларга таянмоқ тугул ондин таъсирланмоқ, яъни қонуниятсиз маълумотлар бирла хулоса бермоқ ёинки моддиятни тутиб турмиш бўлгай номоддий қонуниятларни эътиборга олмай, фикр билдирмоқ босиб ўтилмиш катта даврлар давомида одамийзотга ҳеч бир натижа бермамиш ва натижа бермагай ҳам.

Ончаларким, ҳатто, мўъжизани қонуниятли жараёнлардин эрмас, балки қонуниятсиз жараёнлардин излар.

Нотўғри ёндашув, яъни қонуниятсиз ёндашув, яъни

– одамий мавжудотни ўзи ҳохламиш хулосаларга етакловчи ёндашув (?);

– ёинки заррани ҳаракатлантиргич қонуниятли номоддий куч ва онинг моҳиятин ва номоддий борлиқни инкор эта, зарранинг ўзин тан олмиш ҳолдаги моддий нуқтаи назарли ёндашув;

– номоддий моҳият хусусида қонуниятсиз тасаввурларда турмоқлик ва ёндашмоқлик;

ҳеч бир натижа бермас, то қадар ва то қадар…

Одамий мавжудотда фақат туғённи кучайтирур, онинг онгин қонуниятан «кўрур» имкониятли «кўз»ин қонуниятсизликлар бирла кўрмас қилур ва кўрмас тутур, яъниким одамий мавжудот ақлан янада номоддий марказлана билмас, ул сабаб онинг номоддий онги ўз, ижтимоий бирлик сифатидаги эрмас, балки том маънодаги мавжудотлик қонуниятидаги тиниқликни, кўламлиликни, моҳиятларни тиниқ фарқловчанликни топа билмас, бас!

Ва мана яна бир қонуният!

Одамий мавжудотда ўз қонуниятига кириб маълум даражада марказлана, моддий борлиқ-табиатдин қонуниятларни маълумот сифатида саралай, қонуниятсизликда олинмиш қонуниятлардин ўзи учун қонуниятлар (!) ва лек асли қонуниятсизликлар (!) ярата, ул ўзи ўзи учун яратмиш қонуниятли қонуниятсизликлар онинг онгин аста-секин парда сифатида номоддий қонуниятларни англамоқ имкониятидин тўса (!), моддий борлиқ-дунёни, фақат ва фақат, моддий ўрамнинг ўзидагина кўра, ул моддий борлиқдин моддий унсурлар орқали қонуниятларни моддий ўрамдагина тасаввурлар қила, оқибат моддий борлиқ-сайёрада моддий ўрам ичида номоддий моҳият сифатида номоддий борлиқдин айро тургич ва номоддий қонуниятларни мутлақ англамас, англамоқликдин нари ва сўнувчан номоддий ҳолатида қола, жонли мавжудот сифатида ул ўзи ўзи учун пайдо этмиш қонуниятсизликдаги қонуниятлар (!) бирла моддий борлиқда мавжудлик асосларин суистеъмол қила ва бул мавжудотлик ёндашувида бул янги минг йилликдин нари ўтмоқлиги моддий жиҳатдин ҳам, номоддий жиҳатдин ҳам ноаниқликда турмиш ҳолда, сайёрага ўзин моддий эрмас, маънавий сиғдира олмай (?!), ҳаёлий, яъни қонуниятсизликлардаги тасаввурлар бирла Яратувчини мавжуд дея моддий борлиқ-коинотга моддий боқмиш (?) ҳолда, лек асли дунёвий фаолияти боши берк кўчада турмиш номоддий жонли мавжудотлик фаолияти нотабиий равишда (!), сезилмаслик бирла аста-секин якун топиб бормоқ йўналувида турмиш эрди…

Ҳа, одамий мавжудотнинг қонуниятсизликда бошланмиш дунёвий ҳаёти натижа сифатида (!) ўз табиий қонуниятида эрмас, балки қонуниятсизликда, нотабиий равишда якун топмоқ йўналувида турмиш эрур эрди!

Сайёрада бул қадар кўпаймиш, янада кўпаймоқликда яшай олмиш имконияти турмиш ҳолда одамий мавжудотнинг бул қонуниятсиз якун йўлидин нари кета дунёвий ҳаётий бардавомлик топмоғи ибтидога қайтмоқликни эрмас, йўқ, мутлақо йўқ (!), дунёвий эришмиш натижаларидин эзгулик йўлида воз кечмоқликни эрмас, йўқ, мутлақо йўқ (!), ёинки эътиқодин туридин қатъий назар ул эътиқоддин кечурликни эрмас, йўқ, мутлақо йўқ (!), бор ҳолича, етиб келмиш, эришмиш даражасидин тафаккурда кетмоқлик бирла эрмас, яна йўқ, балки ўз қонуниятида, такроран (!), ижтимоий бирлик сифатида эрмас, йўқ (!), сайёра юзасида моддий ўрамда вужудга келмиш номоддий моҳиятдаги мавжудот сифатида ўз қонуниятида янгидин тафаккур қилиб бормоқлиги бирла эрур, холос!

Яъни, ақл эгаларига сезилишича (!), дунёвий фаолият келмиш жойидин бораверур, одамий мавжудот инон-ихтиёрига мос тарзда қайсидир масалада қонуниятли тартибда, яъни ўз қонуниятида (!) чеклана, қайсидир масалаларда янада ривожлана яна дунёвий ўзгарувлар бирла дунёвий ҳаёт кечаверур, фақат одамий мавжудотда мавжудот сифатида борлиққа номоддий муносабат, ул номоддий муносабат доирасида мавжуд дунёга ҳам номоддий муносабат ўзгарур!

Бул жараён одамий мавжудот учун мутлақо қийин эрмас, бул мутлақо машаққатли жараён ҳам эрмас, шунчаки қонуниятли тафаккурда ҳам, такроран (!), ёнлама тартибдаги оддий ҳаётий тафаккур ичра тик йўналувдаги қонуниятли тафаккурда ҳам бўлмоқ номоддий жараёни эрур, холос!

Коинотдаги бош портламоқликдин сўнг коинот давомийлигига нисбатан ўта оний, лек одамий ўлчов учун ўта ва ўта узоқлар ҳисобланмиш давр давомида юлдузнинг иссиқлиги таъсири доирасида қонуниятли тарзда сайёрани моддий вужудга келтириб турмиш моддийланмиш зарралар фазо совуқлиги таъсирида аста совий, вужудга келмиш юлдуз ва сайёранинг ўзаро номоддий қонуниятли муносабатидин, сайёра номоддий моҳиятидин мос ҳолда таралмиш қонуниятлар таъсиридин, улким номос бўлмоқлиги ҳам мумкин, онгаким ўзга сайёралар мисолдур, табиат ва онда ул табиатдин ҳосила сифатида номоддий моҳиятли жонзотлар юққорида келтирилмиш номоддий қонуниятлар асосида вужудга келмиш.

Билдирилмишки, қаттиқ моддий зичлик топмиш зарра ва ондин пайдо турмиш унсурлар моддий намоёнликдадурлар, лек мисолан кўпаюв хусусиятига эга бўлмиш ирсий тузулма мутлақ моддий бўла олмас, гар мутлақ моддий бўла билса, ул ҳолда кўпаймоқ қонуниятига туша олмас эрди ва сайёра мутлақ моддий бўла билмишлигига қарамай, сайёра маркази ўт-оловлик даражасидин, ул ўт-оловда моддий намоёнлик бера бошламиш зарралар ҳали мутлақ равишда моддийлана улгурмамиш ва ул маълумликда турмиш нотўлиқ моддийланув даражасидин номоддий жонли мавжудликлар учун номоддий моҳиятли асослар сайёра сиртида моддий зарралана, моддий намоёнлик топмоқ қонуниятида тура билмишлар.

Номоддий моҳиятли мавжудликларнинг совуқ бўшлиқ-фазодаги моддийланмишликда турмиш сайёра юзасида номоддий моҳиятда моддий ўрамда вужудга келмоқлиги учун ўзга қонуният мавжуд эрмас.

Ҳа! Ул жумладин, одамий мавжудот ҳам ўз-ўзидин аста-секинлик бирла қонуният асосида вужудга келмишми ёинки қонуният бирла яратилмишми, аҳамияти йўқ, онинг номоддий моҳият бирла мавжудлиги учун номоддий моҳият, номоддий манба ушбу номоддий жараёндин бўлмоқлиги қонуният эрур.

Ёинки кимдур ўзга қонуниятни қонуниятли тартибда асослай келтира билгайми?

Ва албатта, ул жумладин, номоддий моҳиятли одамий мавжудотнинг сайёра сиртида моддий ўрамда вужудга келмоқлик жараёни ҳам қатъий қонуният, такроран (!), номоддий қонуниятлар асосида кечмиш эрур.

Сайёра ибтидоси

Бул юлдуз катталигида ва ондин таралмиш нур-иссиқликдин узоқ-яқин ўзга сайёралар аларда ҳаракат-ҳаёт шаклланиб улгурмай, юлдуздин таралмиш нур иссиқлиги тафтидин ул сайёралардин кўтарила моддий зарралана моддий намоёнликка ўтар номоддий моҳиятдаги иссиқликлар моддий намоёнликка ўтмоққа имкониятсиз тез қуримоқлиги ёинки тез совий моддий намоёнлик имкониятин йўқотмоқлиги ҳам қонуниятдадур.

Коинотдин ер сайёрасигаким боқилса, сайёра юзасин қопламиш яшиллик, асли, мисоли яшил пўпанакдур.

Ул пўпанакнинг курраи замин юзасида пайдо бўлмишлик сабаби булким, юлдузга нисбатан, яъни иссиқлик ва нур тарата моддий намоён бўлмиш мавжудликка нисбатан ўз совимоқлик даражаси бирла куйиб, қуриб қолмоқликдин сақланмиш масофаси қонуният меъёрида бўлмоқлигидин дастлаб чўғ бўлмиш сайёра аста-секин совий, иссиқлик тинмоғи ва лек онга юлдуздин номоддий нур иссиқлигин таъсири ортида онда пайдо бўлмиш терланувдиндур.

Ул терланувким, одамий мавжудотда сув атамаси бирла аталмиш эрди! Дарҳақиқат, сувнинг пайдо бўлмоқлик даври одамий мавжудот тасаввурга сиғмас даражада ўта узоқдур, жонзотлар ибтидосига эрмас, балки сайёра ибтидосига бориб тақалмоғи қонуният эрур.

Ҳа! Сув одамий мавжудот сайёра сиртида пайдо бўлмишлигидин сўнг, они истеъмол қилиб чанқоғин қондириб юрмоқлиги учун вужудга келмамиш, андоқларким ёндашув мутлақ қонуниятсиз ёндашув эрур. Жуда кулгули эрур!

Сайёра сиртида сувнинг, яъни совуқ суюқликнинг вужудга келмоқлик жараёнига одамий мавжудот эхтиёжин мутлақо алоқаси йўқ, совуқ суюқлик борлиқ-коинот узра моддий мавжуд турмиш юлдуз туркумлари доирасидаги чўғланмишликдаги юлдузлар таркибида мутлақ қуриб битмаслик қонунияти доирасида даврий тура билмиш, тура қолмиш, тура олмиш мавжуд сайёраларнинг барчаси учун қонуният эрур.

Ёинки ҳавво одамий мавжудот сайёра сиртида нафас олиб мавжуд турмоқлиги учун вужудга келмамиш, йўқ, балки ҳавво чўғланмиш сайёранинг совиб, зарралари совиб, моддийланмиш сайёра сиртин терланмишлигидин сайёра марказидин таралмиш иссиқлик таъсирида вужудга келмиш совуқ суюқликнинг ул терланмишликдин сўнг вужудга келмиш парланмишлик жараёни эрур, ўзга қонуният мавжуд эрмас.

Ахир, сайёра сиртидаги совуқ моддий суюқлик бирла моддий ҳаввони моддий вужудга келтира турмиш зарралар таркибида хосса ва хусусиятлари ўхшаш зарралар мавжуд эрурку.

Мана одамий мавжудот қонуниятли тафаккури учун яна бир қонуният.

Моддий борлиқ-коинотда учиб юрмиш катта-кичик жинслар ҳаракатда бўлур дея қаралур, йўқ, алар зарралар ҳаракати сабабли моддийланур, лек аларда амал мавжуд эрмас, алар зарранинг мудом бир хил ҳаракатидин моддий намоён ва фазода ул портламоқликдин пайдо бўлмиш туртки қонунияти сабаб моддий борлиқ-коинотда ёинки бирор бир улкан жинс мувозанати таркибида шунчаки сузмоқликда мавжуддурлар, холос.

Асл амал-ҳаракат, мисолан, сайёранинг терланмоғидин сўнг онда вужудга келмиш пўпанакда эрур, чун ул аввал йўқ эрди, сўнг моддий пайдо бўлмиш.

Ул пўпанакким, номоддий борлиқдин номоддий қонуниятли номоддий кучнинг айлана ҳаракатлари бирла номоддий нур унсурларин моддий зарраланмишидин жинслар, унсурлар, сўнг номоддий моҳиятдин номоддий нур-иссиқлик унсурининг сайёра ва юлдузнинг номоддий қонуниятли муносабати меъёрида ул номоддий моҳиятнинг тошмисол қота мутлақ сўнмамиш ҳолда зарралана олмиши (!) ва ул натижадин номоддий моҳият ўз иссиқлиги ва ёруғлиги бирла ўз меъёридаги моддий ўрам бирла моддийликда намоён бўлмоқлиги қонуният эрур.