Czytaj książkę: «Гречиха»

Czcionka:

Часто, когда после грозы идёшь полем, видишь, что гречиху опалило дочерна, будто по ней пробежал огонь; крестьяне в таких случаях говорят: «Это её опалило молнией!» Но почему?

А вот что я слышал от воробья, которому рассказывала об этом старая ива, растущая возле гречишного поля, – дерево такое большое, почтенное и старое-престарое, всё корявое, с трещиною посредине. Из трещины растут трава и ежевика; ветви дерева, словно длинные зелёные кудри, свешиваются до самой земли.

Поля вокруг ивы были засеяны рожью, ячменём и овсом – чудесным овсом, похожим, когда созреет, на веточки, усеянные маленькими жёлтенькими канарейками. Хлеба стояли прекрасные, и чем полнее были колосья, тем ниже склоняли они в смирении свои головы к земле.

Ograniczenie wiekowe:
12+
Data wydania na Litres:
30 lipca 2017
Data tłumaczenia:
1894
Data napisania:
1841
Objętość:
2 str. 1 ilustracja
Właściciel praw:
Public Domain
Format pobierania:
Tekst
Średnia ocena 4,7 na podstawie 10 ocen
Tekst PDF
Średnia ocena 4,1 na podstawie 14 ocen
Tekst, format audio dostępny
Średnia ocena 4,8 na podstawie 39 ocen
Tekst, format audio dostępny
Średnia ocena 4,6 na podstawie 49 ocen
Tekst, format audio dostępny
Średnia ocena 4,8 na podstawie 45 ocen
Tekst, format audio dostępny
Średnia ocena 4,6 na podstawie 48 ocen
Tekst
Średnia ocena 5 na podstawie 1 ocen
Tekst
Średnia ocena 0 na podstawie 0 ocen
Tekst
Średnia ocena 0 na podstawie 0 ocen
Tekst
Średnia ocena 5 na podstawie 2 ocen
Tekst
Średnia ocena 4 na podstawie 1 ocen
Tekst
Średnia ocena 0 na podstawie 0 ocen
Tekst
Średnia ocena 0 na podstawie 0 ocen
Tekst
Średnia ocena 0 na podstawie 0 ocen
Tekst
Średnia ocena 0 na podstawie 0 ocen
Tekst
Średnia ocena 0 na podstawie 0 ocen