Юрий Мамлеев

318 subskrybentów
Wyślemy powiadomienie o nowych książkach, audiobookach, podcastach

Popularne książki

Tekst
Średnia ocena 4,8 na podstawie 5 ocen
Tekst, format audio dostępny
Średnia ocena 5 na podstawie 3 ocen
Tekst
Średnia ocena 5 na podstawie 2 ocen
Tekst, format audio dostępny
Średnia ocena 4,5 na podstawie 35 ocen
Tekst
Średnia ocena 5 na podstawie 5 ocen
Tekst
Średnia ocena 3,8 na podstawie 5 ocen
Tekst
Średnia ocena 4,8 na podstawie 4 ocen
Tekst
Średnia ocena 3,7 na podstawie 19 ocen
Tekst
Średnia ocena 4,6 na podstawie 10 ocen
Tekst
Średnia ocena 3,9 na podstawie 24 ocen
Tekst, format audio dostępny
Średnia ocena 4,5 na podstawie 4 ocen

Popularne audiobooki

Audio
Średnia ocena 4,1 na podstawie 56 ocen
Audio
Średnia ocena 4,4 na podstawie 23 ocen
Audio
Średnia ocena 3,9 na podstawie 69 ocen

Wszystkie książki autora

    Wszystkie książki
  • Wszystkie książki
  • Książki tekstowe
    16
  • Audiobooki
    3
  • Bez serii
    od 9,98 zł
    od 9,98 zł
    od 10,42 zł
    od 9,98 zł
    tymczasowo niedostępna
    tymczasowo niedostępna
    tymczasowo niedostępna
    tymczasowo niedostępna
    Książki Юрий Мамлеев można pobrać w formatach fb2, txt, epub, pdf lub czytać online.
    Zaloguj się, aby zostawić recenzję

    Cytaty

    От одной только этой мысли он подпрыгнул, и его вырвало на стойку. Жирная, ошалевшая от мух официантка равнодушно подобрала нелепую блевотину.

    В черной, с непомерно длинным коридором коммунальной квартирке в самом дальнем углу, в десятиметровой комнатушке,

    . «Пришли даже два делегата из Страны деловых трупов», – заметил Фурзд про себя. Так Вагилид называет эту страну. Они безразличны ко всему, кроме шелеста денег и работы. Они работают как заведенные, как зверороботы, строят, строят, строят, не обращая внимания на то, что земля дрожит, трясется и конец не за горами – а они строят, строят. Я провел там немного времени и чуть не умер от мертвечины…»

    После конца

    Tekst
    Średnia ocena 3,9 na podstawie 24 ocen

    Ад создан людьми, так чего же нам бояться собственного творения?