Brzechwa nie dla dzieci

Chciał być kimś innym

I tak zostałem Brzechwą na całe życie…

Marnym byłem żołnierzem…

Zniszczyłem swoje utwory i zacząłem od początku…

Pospolite korsarstwo w todze katońskiej…

Imię to wyławiam z wody rękami Don Kichota…

Dopiero te moje wiersze są dobre i oryginalne…

Amok miłosny anulował rzeczywistość…

Utożsamiał siebie z Panem Kleksem…

Artystom w mieście Łodzi nie bardzo dobrze się powodzi…

Wracamy do ruin, a „Rejtan” nas karci...

Arystokratyczna aspołeczność kaczki dziwaczki

Tak panoszą się szkodniki, słane do nas z Ameryki…

Popłynął śmiech mój zdrowy, ludowy…

O, Przyjaciółko pisarskiej braci (kasa wypłaci)…

Złotóweczki za bajeczki bardzo chwalę sobie…

O wpływie pełni księżyca na wymiary kocich ogonów…

W mojej pamięci jest słoneczny…

Staroświecko poczciwe historie drastyczne

Umierać trzeba z taktem…

A co Brzechwa był, Szwed?

Moja przygoda z Brzechwą. Historia jednego felietonu

Nasze kontakty były zawsze dość trudne… Rozmowa z Krystyną Brzechwą, córką poety, malarką

Daty Jana Brzechwy