Kiedy Tatiana ucieka z wyniszczonego wojną Leningradu, by zacząć nowe życie w Ameryce, ma osiemnaście lat i jest oczekującą dziecka wdową. Jednak duchy przeszłości nie dają jej spokoju. Obsesyjnie dręczy ją przeczucie, że mąż, major Armii Czerwonej Aleksander Biełow, żyje i potrzebuje pomocy…
Tymczasem w oddalonym o tysiące mil Związku Radzieckim Aleksander cudem unika egzekucji i zostaje mianowany dowódcą batalionu karnego. Chociaż rekruci mają nikłe szanse na przeżycie, Aleksander postanawia przeprowadzić swoich ludzi przez zrujnowaną wojną Europę. Przedziera się na Zachód w rozpaczliwej próbie ucieczki przed bezwzględną stalinowską machiną śmierci…
Zacznę od tego, że jestem ogromną fanką autorki i całego cyklu Jeździec miedziany. Niesamowite opisy, ciekawe charaktery, emocjonujące losy głównych bohaterów. Tę książkę czytało się rewelacyjnie! Nie chcę zdradzać za dużo szczegółów, aby ten kto czyta nie poczuł się rozczarowany moją opinią. Ale muszę powiedzieć, że jestem wprost oczarowana tymi książkami. Polecam gorąco!