Cytat z książki "Ромео и Джульетта. Перевод Алексея Козлова"

СЦЕНА II. Сад Капулетти (Входит Ромео) РОМЕО Над раной потешается лишь тот, Кому свезло не знать жестокой боли! (Джульетта появляется выше в окне) Но, чу, какой пушистый свет Чрез окна пробивается наружу! Вот он – восток! На нём Джульетта – Солнце! Встань, ясно Солнце, и собой убей Завистливое Лунное сиянье! Лицо Луны бледнее оттого, Что ты, её служанка, много краше! О, нет, о, нет, ты не её слуга, И зависти прислуживать негоже! Лицо бледно, болезненно, тряпьё Покрыто гноем, грязью, звёздной пылью. Наряд такой девице не к лицу, Так лишь безумье может наряжаться! Отбрось его! Да, то моя любовь! Когда бы моя леди это знала! Ей бы сказать – не говори она,
Inne cytaty
Ograniczenie wiekowe:
16+
Data wydania na Litres:
07 marca 2019
Objętość:
90 str. 1 ilustracja
ISBN:
9785449642394
Format pobierania:
Tekst, format audio dostępny
Średnia ocena 4,5 na podstawie 2 ocen
Tekst PDF
Średnia ocena 3 na podstawie 2 ocen
Tekst
Średnia ocena 3,7 na podstawie 7 ocen
Tekst
Średnia ocena 0 na podstawie 0 ocen
Tekst
Średnia ocena 5 na podstawie 1 ocen
Tekst
Średnia ocena 3,6 na podstawie 17 ocen
Audio
Średnia ocena 3,6 na podstawie 7 ocen
Audio
Średnia ocena 4,7 na podstawie 379 ocen
Tekst, format audio dostępny
Średnia ocena 4,7 na podstawie 557 ocen
Tekst, format audio dostępny
Średnia ocena 4,7 na podstawie 266 ocen
Tekst, format audio dostępny
Średnia ocena 4,7 na podstawie 134 ocen