Cytat z książki "Письмо к женщине"

Вы помните, Вы все, конечно, помните, Как я стоял, Приблизившись к стене, Взволнованно ходили вы по комнате И что-то резкое В лицо бросали мне. Вы говорили: Нам пора расстаться, Что вас измучила Моя шальная жизнь, Что вам пора за дело приниматься, А мой удел— Катиться дальше, вниз. Любимая! Меня вы не любили. Не знали вы, что в сонмище людском Я был, как лошадь, загнанная в мыле, Пришпоренная смелым ездоком.
Inne cytaty
Ograniczenie wiekowe:
12+
Data wydania na Litres:
29 sierpnia 2017
Data napisania:
1924
Objętość:
1 str. 1 ilustracja
Właściciel praw:
Public Domain
Format pobierania:
Tekst, format audio dostępny
Średnia ocena 4,6 na podstawie 15951 ocen
Tekst, format audio dostępny
Średnia ocena 4,8 na podstawie 26643 ocen
Tekst
Średnia ocena 4,6 na podstawie 4952 ocen
Tekst
Średnia ocena 4,7 na podstawie 17782 ocen
Tekst, format audio dostępny
Średnia ocena 4,9 na podstawie 11674 ocen
Tekst, format audio dostępny
Średnia ocena 4,7 na podstawie 30708 ocen
Tekst
Średnia ocena 4,6 na podstawie 3878 ocen
Tekst
Średnia ocena 4,6 na podstawie 50740 ocen
Tekst, format audio dostępny
Średnia ocena 4,7 na podstawie 21633 ocen
Tekst
Średnia ocena 4,8 na podstawie 1927 ocen
Audio
Średnia ocena 0 na podstawie 0 ocen
Audio
Średnia ocena 5 na podstawie 2 ocen
Tekst
Średnia ocena 5 na podstawie 2 ocen
Audio
Średnia ocena 5 na podstawie 1 ocen
Audio
Średnia ocena 5 na podstawie 2 ocen
Tekst, format audio dostępny
Średnia ocena 5 na podstawie 1 ocen
Audio
Średnia ocena 4 na podstawie 3 ocen
Audio
Średnia ocena 3 na podstawie 4 ocen