Człowiek – mądrość a głupota. Tom 2. Aspekt teologiczny

Oddajemy do rąk Czytelników ostatni z tomów poświęconych antropologii w ujęciu interdyscyplinarnym. Serię otwierała trzytomowa publikacja „Człowiek – istota religijna”. Następnie pochyliliśmy się nad człowiekiem w perspektywie „ciała i duszy” oraz „czystości i brudu”. Ostatnia publikacja to próba odczytania człowieka w kontekście „mądrości a głupoty”. Zamysłem redaktorów było ukazanie interdyscyplinarności perspektyw spojrzenia antropologicznego. Pierwszy tom zawierał przemyślenia o charakterze humanistyczno-etnologicznym. Teksty w niniejszym tomie prezentują ujęcie teologiczne.

Najpierw trzeba zapytać: czym jest mądrość, a czym głupota? Analiza częstotliwości pojawiania się terminu mądrość i lektura haseł encyklopedycznych oraz słownikowych prowadzi do wniosku, że współcześnie nie poświęca się jej za wiele uwagi. Zaskakujące jest, że dziś raczej rzadko podejmowana jest kwestia mądrości. Pogłębione rozważania nad istotą mądrości są raczej właściwe filozofii starożytnej oraz środowisku biblijnemu i teologicznemu.

Ze Wstępu