Όχι πια άνθρωπος

Πώς γίνεται ένα κλασικό έργο της ιαπωνικής κουλτούρας να ανάγεται σε θρύλο στον χώρο των manga;

Τι είναι αυτό που καθιστά τούτο το υπέροχο βιβλίο ένα κλασικό ανάγνωσμα, που τους αφορά όλους;

Το Όχι πια άνθρωπος του Osamu Dazai, το δεύτερο μυθιστόρημα του κορυφαίου μεταπολεμικού Ιάπωνα συγγραφέα, είναι η συγκλονιστική και συναρπαστική ιστορία ενός νεαρού άντρα που προσπαθεί να βρει τη θέση του σε έναν κόσμο που δεν καταλαβαίνει.

Παρουσιάζοντας τον εαυτό του ως αποτυχημένο, ο ήρωας πασχίζει να ζήσει μια φυσιολογική ζωή, ακόμα κι όταν αισθάνεται ανίκανος να κατανοήσει τα ανθρώπινα όντα. Οι προσπάθειες του Γιόζο να συμφιλιωθεί με τον κόσμο γύρω του ξεκινούν από την παιδική του ηλικία και τελικά οδηγούν σε μια αποτυχημένη απόπειρα αυτοκτονίας μετά την ενηλικίωσή του. Καταγράφοντας τις περιστασιακές σκληρότητες της ζωής και τις φευγαλέες στιγμές ανθρώπινης σύνδεσης και τρυφερότητας, θα πει:

«Δεν μπορώ καν να διανοηθώ πώς είναι να ζει κάποιος σαν ανθρώπινο ον».

Το Όχι πια άνθρωπος δεν είναι ένα αισιόδοξο βιβλίο, αλλά ούτε αφήνει την επίγευση μιας απαισιοδοξίας. Είναι ένα μυθιστόρημα βαθιά συγκινητικό, ακόμα και εμψυχωτικό. Το να γνωρίζεις τι σημαίνει απόγνωση και να την υπερνικάς με τα μέσα που διαθέτεις –η φαντασία ήταν το μοναδικό όπλο του Dazai– αποτελεί αδιαμφισβήτητα ένα μοναδικό χάρισμα.

Να συγκρούεσαι με έναν εχθρικό κόσμο ζητώντας επίμονα τη θέση σου σε αυτόν – αυτό εξηγεί τα πάντα για την απήχησή του στους νέους.

Ο φόβος κάποιων ανθρώπων για τα άλλα ανθρώπινα όντα είναι τόσο μακάβριος, ώστε φτάνουν στο σημείο να λαχταρούν να αντικρίσουν με τα ίδια τους τα μάτια τέρατα ή και ακόμα πιο φριχτές οντότητες.

Οι αδύναμοι φοβούνται αυτή καθαυτή την ευτυχία. Θα μπορούσαν να πληγωθούν ακόμα και με το βαμβάκι. Κάποιες φορές πληγώνονται ακόμα και από την ευτυχία.

Από όλους τους ανθρώπους που γνώρισα ποτέ μου, αυτή η δυστυχισμένη, η Τσουνέκο, ήταν ο μοναδικός που αγάπησα πραγματικά.

Το Όχι πια άνθρωπος είναι το αριστούργημά του. Ο Dazai ήταν ένας αριστοκρατικός αλήτης, ένας αυτοχαρακτηριζόμενος παραβάτης, ωστό­σο έγραψε με τη μακροθυμία ενός ευαίσθητου γραφιά.

Patti Smith