Эй ўғил, ўзингдек бўл…

Ўғлим! Ҳақ таоло сенга хайрли ва баракали умр берсин. Лекин ҳақиқат шуки, ўлим бор! Ўлимни жуда узоқда, деб ўйлаймиз. Аммо у жуда яқинда. Тўсатдан келади. «Ҳали эшикни тақиллатмадинг, нимаси бу шошилиш?» дейсан, бефойда… Кутган жавобингни ололмайсан. Ўлим фариштаси «Хато қилдик, кечир, кейин келамиз», демайди. Чорасиз таслим бўласан.

Ҳар бир ўлим кутилмаган ўлимдир. Тўсатдан келади ўлим хабари. Лекин биз инсонмиз, ўлим ҳақиқатини унутамиз, вақтни беҳуда сарфлаймиз. Фақат вақтними? Тугайдиган фақат вақтми? Йўқ. Масалан, инсонийлигимизни, қадр қимматимизни, ҳурматимизни, севгимизни зое этамиз. Ваҳоланки, тўсатдан келувчи келмасидан тартибга келиб, вақтимизни қадрласак, инсонийлигимизни мустаҳкамласак… Муҳаббатимизни орттириб, кўпайтирсак, қанчалик гўзал бўлар эди, шундай эмасми?..