William Wharton

Właściwie Albert William du Aime. Amerykański pisarz, psycholog i malarz. Urodził się 7 listopada 1925 r. w Filadelfii, zmarł 29 października 2008 r. w Encinitas. Sławę jako pisarzowi przyniosła mu debiutancka powieść Ptasiek, za którą otrzymał w 1980 r. National Book Award.

W swoich powieściach skupiał się na wątkach filozoficznych i egzystencjalnych. Bohaterem zawsze było alter ego pisarza.

Wharton pochodził z rodziny robotniczej francuskich imigrantów. W 1943 r. ukończył Upper Darby High School. W trakcie II wojny światowej walczył w armii amerykańskiej w Europie. Został jednak ranny i wysłany z powrotem do USA. Ukończył studia na wydziale sztuk pięknych University of California, a następnie zdobył doktorat z psychologii.

Od lat 60. XX w. Whartona z rodziną przeprowadził się do Europy. Mieszkał w Paryżu, a jego głównym źródłem utrzymania było malowanie obrazów oraz wynajem remontowanych przez siebie mieszkań w kamienicach. Odwołanie do tych wydarzeń znajdziemy w Spóźnionych kochankach oraz Werniksie.

Powieści:

• 1979: Ptasiek;
• 1981: Tato;
• 1982: W księżycową jasną noc;
• 1984: Werniks;
• 1985: Stado;
• 1987: Wieści;
• 1989: Franky Furbo;
• 1991: Spóźnieni kochankowie;
• 1994: Niezawinione śmierci;
• 1996: Dom na Sekwanie.