Jonathan Carroll

29 subskrybentów
Wyślemy powiadomienie o nowych książkach, audiobookach, podcastach
"Czytanie książek – przynajmniej dla mnie – jest jak podróż do czyjegoś świata" – twierdzi amerykański pisarz Jonathan Samuel Carroll. Carroll urodził się 26 stycznia 1949 roku w Nowym Jorku w twórczej rodzinie artystki oraz scenarzystki z Broadwayu. Autor był trudnym nastolatkiem i ciągle wpadał w nieprzyjemne historie. Złe zachowanie nie przeszkodziło mu jednak z wyróżnieniem ukończyć szkoły i Rutger University. Następnie Jonathan kontynuował studia na University of Virginia. Po ślubie Carroll uczył języka angielskiego. W 1974 roku rodzina postanowiła przenieść się do Wiednia, gdzie obecnie mieszka pisarz. W 1976 roku opublikował opowiadanie "Impreza u Brendy" w jednej z wiedeńskich gazet. W nim autor umiejętnie połączył główny nurt, fantazję, autobiografię i fikcję. Utwór został ciepło przyjęty przez czytelników i krytyków, a następnie Carroll rozpoczął pracę nad powieścią. W 1980 roku fani fantasy otrzymali nowego faworyta. Debiutancka powieść Carrolla "Kraina śmiechu" triumfalnie wkroczyła w świat literatury i nadal jest uważana za szczyt twórczości pisarza. Znana "The New York Times" natychmiast przypisał styl jego książki magicznemu realizmowi. Ta niezwykła powieść opowiada o poszukiwaniu prawdy i małych miasteczkach, w których żyją wielkie tajemnice. Autor tak podniósł stopień surrealizmu, że książka nie stała się staromodna i dziewięć lat po pierwszej edycji otrzymała prestiżową francuską nagrodę Prix Apollo. Carroll stworzył także kilka powieści z gatunku science fiction, horroru i głównego nurtu. Za najbardziej znane jego prace uważa się następujące książki: [ul]"Głos naszego cienia"; „Kości Księżyca”; Sleep in Flame”; „Poza ciszą”; „Pocałuj gniazdo szerszeni”; „Szklana zupa”.[/ul] Krytycy nazywają autora godnym kontynuatorem tradycji słynnego imiennika Lewisa Carrolla i oczekują od współczesnego pisarza fantasy nowych fascynujących dzieł.

Cytaty

Все новые сказки

Tekst
Средний рейтинг 4 на основе 122 оценок

На пустом танцполе под джазовую запись они плавно покачивались, словно облачка дыма.

- Почему ты пригласил меня? - прямо спросила Сара.

Он обнимал ее за талию и тут чуть притянул к себе.

- Потому что когда твоя подруга сказала: "Сколько тут звезд!" - ты единственная во всем этом чертовом клубе посмотрела на небо.