Dwie łąki
TekstHenryk Sienkiewicz
Dwie łąki
Były dwie krainy, leżące obok siebie niby dwie łąki niezmierne, podzielone tylko jasnym strumieniem. Brzegi tego strumienia rozchylały się w jednym miejscu łagodnie na obie strony, tworząc bród miałki
1
1
miałki
– tu: płytki.
w kształcie jeziorka o wodach cichych i przezroczystych. Pod błękitną tonią widać było dno złote, z którego wyrastały łodygi lotosu
2
2
lotos
– tropikalna roślina nawodna o pływających liściach i pięknych kwiatach.
, rozkwitającego nad wodną szybą kwieciem różowym i białym; tęczowe łątki
3
3
łątka
– niewielki owad nadwodny.
i motyle wiły się wokół kwiatów, a wśród palm nadbrzeżnych i wyżej, w promiennym powietrzu, dzwoniły, jak srebrne dzwonki, ptaki.
I to było przejście z jednej krainy do drugiej.
Pierwsza zwała się Łąką Życia, druga Łąką Śmierci.
Stworzył obie najwyższy i wszechmocny Brahma
4
4
Brahma
– najwyższy bóg mitologii hinduskiej, stwórca świata.
, który w krainie Życia rozkazał włodarzyć
5
5
włodarzyć
– rządzić, gospodarować.
dobremu Wisznu
6
6
Wisznu
– hinduski bóg życia.
, a w krainie Śmierci mądremu Sziwie
7
7
Sziwa
– hinduski bóg śmierci.
.</